So your Irish..?

We zaten dus met z'n drieen illegaal op een parkeerplaats te koken toen er twee zeevissers uit de duinen kwamen gelopen. Een van de vissers liep langs ons heen om wat in de prullenbak te gooien, dus ik riep: "And did you catch some fish?" "Well I didn't, but my friend did" zei hij. Zoals wel vaker hoorde ze aan ons accent dat we niet uit Australie kwamen dus vroegen ze waar we vandaan kwamen. Rob: "The Netherlands!" Ger: "We are Dutch" Daniek: "Holland!" Lekker verwarrend dus. Conclusie van de vissers: "So your irish..?" Oke dit kan nog wel even duren! Na 5 minuten uitleg en wat onderling overleg van de vissers waren ze eruit. We kwamen uit The Netherlands, ergens in de buurt van Ireland maar spraken geen Iers.
Aangezien we net een paar schnitzels in onze pan hadden gebakken, was de pan nog gloeiend heet en leek het de vissers wel mooi om hun vangst direct maar op te bakken. En als welkomst geschenk in Australie, mochten wij de verse vis hebben. "Just catched out of the sea, ya can't get it any fresher!" Zei de visser die ze had gevangen trots. En inderdaad de vis was de beste die ik ooit had gehad. Daniek is de grootste visfanaat van ons drie, dus die vond de grote vissen helemaal een feestmaal!
Omdat we van plan waren om op de camping wat te gaan drinken met een paar meiden die we die dag hadden ontmoet, hadden we net een doos bier ingeslagen. 24 redelijk koude flesjes 'Toohehs Extra Dry', (die hier door de bierdrinkers ook wel TED's worden genoemd) lagen dus al klaar voor gebruik. Eigenlijk waren ze dus bedoeld om op de camping met een paar mooie vrouwen op te drinken, maar voordat we het wisten zaten we met 2 oude vissers aan het bier. De een heette Joe, de ander Nigel. Achja dat is ook weer eens wat anders. Na een paar biertjes begonnen de sterke verhalen van de vissers op gang te komen. Hier ben ik een keer gebeten door een shark.. Hier heb ik nog een mooi litteken.. hier heb ik nog een schotwond.. "Hooo! Wat zei je daar? Een schotwond?" "Ja" zei Joe "Die heb ik aan een van mn dochters te danken die wou me neerschieten.." Oke hier hoef ik ook niet veel meer vanaf te weten dacht ik. :P
Na een paar uur begon het al aardig laat te worden en besloten de twee maar weer eens huiswaarts te gaan. Ze wensten ons nog een goede tijd in Australie en zo namen we weer afscheid. Tenminste dat dachten we.. "If you guys like, you can come home with us en park your van at my place. That way you won't have any trouble with police or anything" (aangezien we van plan waren illegaal te overnachten op de parkeerplaats) Hmm zullen we dat wel doen? Even overleggen: " We kunnen niet rijden, want we hebben al bier gehad" "Nee kan wel, ik heb er maar 1 gehad" "Is het niet een beetje raar om zomaar mee te gaan" "we hebben die bruiloft toen ook al afgeslagen, zullen we dit dan maar wel doen" "ligt eraan hoe ver het is.." Dus vroegen we: "How far is it??" "Just two blocks, a stone throw away" zei Nigel. Oke dan gaan we!
Na 10 km rijden kwamen we eindelijk aan bij het huis van Nigel. Hij was buurman van Joe en ze woonden in het kleine plaatsje Bli Bli. Absoluut geen 2 blocks en al helemaal geen stone throw away. "Noem je dit een stone throw away??" Vroegen we aan Nigel. "Hoe ver denk je wel niet dat je kan gooien?" "In Australia 10 km is a stone throw away" zei Nigel.
Bij Nigel thuis werd er chips en sterke drank uit de kast getrokken, de hapjes werden opgewarmd en ging de avond nog heeeel lang door. We hebben de rest van hun gezin ontmoet, en Nederlandse muziek aan ze laten horen. Veel gepraat en ook heel veel gelachen. Vooral met Nigel, want die lacht eigenlijk de hele tijd. Toen het licht begon te worden, gingen we uiteindelijk slapen. Nigel bood ons nog aan om bij hem binnen op de bank te gaan slapen, omdat die bus hem veel te krap leek, maar dat hebben we maar afgeslagen.

De volgende ochtend werd ik wakker van de brandende zon die door de gordijnen van ons busje scheen. Ik had het gevoel dat ik net in slaap was gevallen en met een behoorlijke kater keek ik op mijn mobiel hoe laat het was. 7:40 phhh! Ik probeerde maar weer in slaap te vallen in de hete bus. 10 minuten later werd mijn rust bruut verstoord door Joe die voor de bus stond. "Goodmorning guys!! I made you some breakfast so if you like, come and join us." Oh mijn god, dat meen je niet! Naja laat ik maar niet onbeleefd zijn. Nadat ik met pijn en moeite mijn kleren had aangetrokken ging ik aan de ontbijttafel zitten. Ger zat er ook al en die had geen spijt dat hij uit de bus was gekropen! De gastvrijheid van de vissers werd weer eens bevestigd, want er stond een heerlijk ontbijt op tafel! Gebakken ei, spek, gebraden worstjes en warme koffie stonden voor ons klaar. Het zag er allemaal erg lekker uit, maar mijn maag was nog aardig van slag van gisteravond dus na 1 broodje hield ik het maar voor gezien.
Maar Joe en Nigel hadden nog meer voor ons in petto. Ze waren namelijk van plan om met beide gezinnen naar een resort te gaan en nu we er toch waren konden we wel mee. Daar zeg je natuurlijk geen nee tegen! Dus zijn we na het ontbijt met de bus achter de twee gezinnen aangereden, op naar het resort! Het resort was een grote plas (soort wijthemerplas) met allemaal appartementjes er omheen die je kon huren. Maar de toegang tot de plas was gratis en je kon er zelfs gratis kanoen en op een zeilboot varen. Het was een heerlijke zonnige dag waarop we weer goed ons engels konden oefenen. Met Nigel en Joe, maar natuurlijk ook met hun vrouwen en kinderen. Als je met Nigel en Joe aan het praten bent is het trouwens net of je met een stel tieners aan de praat bent. Altijd zijn ze aan het overdrijven, Nigel heeft het de helft van de tijd over sex en of de kinderen er nou bij zijn of niet, F*cking blijft het meest gebruikte woord. Vooral als ze het over gevaarlijke dieren hebben gaan ze helemaal los.. Joe: "Those snake's are Fucking dangerous!" Nigel: "Yeah! and there fucking humungous!" Joe: "If you get bitten by that it feels like your being stabbed by a knife!" en ga zo nog maar even door..
Na een paar uur rondhangen op het resort moest Joe naar een verjaardag en zijn we met Nigel en zijn gezin naar een park gereden waar een muziekoptreden aan de gang was. Daar hebben we nog een paar biertjes gedronken in het gras en hebben we samen patat gegeten. Nigel nodigde ons nog uit om mee terug te rijden zodat we weer gratis in zijn tuin konden overnachten, maar we besloten om verder naar het noorden een rest area op te zoeken. Dan konden we de volgende dag weer op zoek gaan naar werk. We hebben de kinderen nog getrakteerd op een ijsje (konden we toch nog wat terug doen) en zijn nog een keer met zn allen op de foto gegaan. (die krijgen we nog opgestuurd) Toen hebben we de bus gepakt en zijn we op zoek gegaan naar een legale overnachting ;)