Weer gered door Carmei!

Nou de laaste honderd kilometer. De skyline van Melbourne in de verte en je kon de vreugde in de bus voelen groeien. Dit was dan de eindbestemming, de laatste plek waar we zouden komen met onze mooie bus. Ons plan is om de bus in Melborne te verkopen. We hebben mooie tijden beleefd in ons bus maar om heel eerlijk te zijn, zijn we de bus schijt zat! Ik bedoel je zit nou niet bepaald ruim en echte luxe is het ook niet. Mooi voor 3 maand maar er moet ook een keer een einde aan komen.
Hoe dichter we bij melbourne kwamen hoe meer we onze ogen uitkeken. Wat een gebouwen, hoe gaan we hier ooit onze weg in vinden. We hadden een kleine plattegrond maar geen idee waar we heen moesten. Net toen we de stad inreden vertelde Daniek heel fijn dat het voorsorteren hier anders moest. Als je dus rechtsaf wilt slaan moet je links voor sorteren. Als het dan groen is rij je een stukje vooruit tot midden op het kruispunt en dan wacht je tot het rood wordt en al het verkeer dat rechtdoor gaat je rechts voorbij is gegaan, op dit moment mag jij gaan rijden. Ondertussen had ik dus al een verkeerde afslag genomen en veel getoeter achter mij gelaten. Ik zal toch geen ongeluk maken in de laaste paar dagen. Oke hier is een parkeerplek druk maar neer. WAT!! 8 dollar per uur, zijn ze hier gek geworden. Een vrouw zei “o u heeft geluk normaal is het veel duurder”. Oke dan toch maar betalen, machine werkt niet. Er stond op dat je moest bellen dus wij dat maar gedaan. Mooi GRATIS! Dit begint al goed nu alleen nog een slaapplek.
Na een tijdje rondlopen vroeg ik aan Rob en Daniek of we Carmei (meid van de woestijn) niet op konden bellen om te vragen of zei niet een slaap plek wist? Zo gezegd zo gedaan en na een 5 min bellen had ze ons uitgelegd waar we heen moesten rijden om bij haar appartement te komen. Eenmaal daar aangekomen gooide ze de sleutels naar beneden en konden wij onszelf binnen laten. Toen we binnen kwamen zagen we allemaal verhuisdozen en was er een kerel bezig haar bed te demonteren. Carmei “Can you guys give him a hand” oke why not, we hadden toch niks beters te doen. Toen we alles in de auto hadden gedaan en Carmei betaald had gekregen, kregen we een dikke knuffel en verwelkomde ze ons in het appartement. “Do you guys have a place to sleep” Rob “Not yet” Ger “can you help us?” Carmei “You can sleep here if you want”. En hoppa we hadden weer een slaapplek voor een avond. Carmei was namelijk aan het verhuizen en zij sliep bij een vriend van haar, dus het arpartement was leeg. Er stonden drie bedden en we hadden en eigen TV en badkamer. Zoals Rob als eerder had vertelt “een TV is LUXE” Dus hebben we die avond een lekker koud biertje gedronken en tv gekeken.
We wilden hier de bus verkopen dus zijn we de volgende dag vroeg opgestaan (rond 1 uur ‘s middags). Oke dan kunnen we maar beter aan de slag gaan. Daniek en ik zouden het papier werk regelen voor de bus en Rob zou een advertentie maken. Voor het papier werk waren we te laat want de bedrijfen van de gemeente gaan hier dus om 3.30 dicht. Onze volgende taak was om de bus van binnen en buiten helemaal schoon te maken voor de verkoop, carwash opgezocht en poetsen maar. Nou ja ik kon gaan boenen en poetsen want Daniek die kon het niet ofzo?? Daniek: “Ger dit wil echt niet hoor, niks komt er af” Ger: ”Jawel Daniek harder boenen” Daniek: “ik doe al zo hard mogelijk” En ik was aan het inschuimen wat dus eigenlijk heel makkelijk is. Ger: “ oke we wisselen wel”. Paar minuten later Daniek: “nee dit lukt me ook niet!” Ger: “ oke ga jij daar maar staan en toe kijken. Als ik je hulp nodig heb dan roep ik wel. Daniek “oke”. Toen ik dus het het schuim met een andere borstel eraf aan het spuiten was begon Daniek zich toch wel een beetje te vervelen begon hij met de knoppen te spelen. Mijn slang stopte ermee en de schuimslang begon te pruttelen. Ik kom achter de bus vandaan en de shuimslang spoot een beste laag met schuim over mij heen. Ger: “Daniek ga daar maar staan en niet bewegen” Daniek “haha oke”.
Toen we de bus van de buitenkant schoon hadden hebben we het interieur gedaan. Hier heeft Daniek zeer goed zijn best gedaan en hij heeft het weer een beetje goedgemaakt. Met dat we bezig waren kwamen de sprinkhanen van de woestijn uit alle hoeken en gaten zetten. Deze hebben dus een beste reis achter de rug. Alle sprinkhanen eruit en de bus helemaal schoon is het tijd geworden om Rob te helpen.
Net toen wij aankwamen was hij ook klaar. Hij had een advertentie gemaakt en al 3 folders opgehangen. Hij had er nog 20 in zijn hand en ik voelde de bui alweer hangen. Ja hoor, ieders moest er nog eens 6 ophangen in hostels verspreid over Melborne. Nou een tijdje lopen en vloeken omdat ik de hostels niet kon vinden. Hebben Daniek en ik elkaar ontmoet, het gesprek: Daniek “Ger kun jij die kut hostels vinden” Ger “nee” Daniek “godverdomme ik ook niet, fuck dit! Ik heb er 3 opgehangen jij?” Ger “ik ook 3 en ik moet nog 2 hostels, kom die zoeken we samen en dan gaan we naar huis”. Na een tijdje zoeken vonden we allebei de hostels en zijn we naar huis gegaan. In totaal hadden we alle drie zo’n 10 folders opgehangen en waren we best wel teleurgesteld dat het zo moeilijk zou zijn. Nou kom dan gaan we maar uit eten en we zien morgen wel weer verder. Tijdens het eten gaat mijn telefoon over.. geheim nummer?? With beppe who’s this? Yes hello you are speaking with Owen. Ger “Do I know you??” No I’m calling for the bus. Ik keek de jongens aan wtf nu al iemand voor de bus. Owen “can we meet up tomorrow, let’s say 9 o’clock” Ger “sure mate see you there” Ik hing op met een big smile op mijn gezicht dit gaat beter dan we ooit hadden kunnen hopen. Ik bedoel nu al een kijker.
De volgende dag om 8 uur opgestaan en die kerel opgehaald. Oee ziet er erg jong uit en hij was met zijn vriendin. Nou ja wie weet, ik stelde me voor met Beppe, hij stelde zich voor en daarna stelde zijn vriendin zich voor. We liepen op naar de bus en zo kon ik ze al een beetje warm maken voor wat ze zometeen gingen zien. Je weet wel een verkopers praatje, O deze bus is zo goed, nooit geen problemen mee gehad, oo jullie zijn hier net aangekomen nou als je dan een bus koopt ga je echt mooie dingen zien bla bla bla enz. enz. Ik moest ze ook een beetje bezig houden want Daniek en Rob waren nog steeds bezig de puntjes op de i aan het zetten. Eenmaal bij de bus aangekomen stond alles mooi uitgestald en zag de bus er mooier uit dan ooit tevoren. Ze waren dan ook direct onder de indruk. WOW krijgen wij alles wat hier staat erbij. Nou ja na wat leugentjes en wat zoet makende praatjes waren ze verkocht, kunnen we er nog een stukje in rijden? Maar natuurlijk even heen en weer in de straat en ze zeiden PRIMA we kopen hem. Onze monden vielen bijna open, dat ging heel erg snel en gemakkelijk. We hebben de bus gewoon met winst verkocht. Oke wouden jullie nu direct betalen? Ja loop maar even mee naar het internet cafe dan kunnen we het geld zo overmaken. Dit gaat allemaal te makkelijk. Eenmaal aangekomen in het internet cafe bleek zijn bank niet mee te willen werken. Oke kut en nu, nou ja we kunnen elke dag 1000 dollar pinnen en dan handje contantje geven. Oke moet dan maar! We zien jullie wel weer over 6 dagen.