Cairns en het Great Barrier Reef

Na ons avontuur op magnetic island zijn Daniek en ik op weg gegaan naar Cairns. Daar zouden we Ger ontmoeten om weer samen verder te reizen. Eerst zijn Daniek en ik nog langs een van de grootste watervallen van Australie gereden (zie foto's) om daarna door naar Cairns te rijden. In Cairns hebben we eerst een dag op een camping overnacht om de volgende dag Ger op te pikken bij de bushalte. Een uur voordat de bus dan eindelijk in Cairns aan zou komen belde Ger ons op: "Ik zit naast een paar Duitse meiden in de bus, hier ik geef je ze je wel even.." "Nee Ger ik hoef geen Duitse meiden aan de lijn" te laat.. "Hey Rob, how are you..?" Het bleken twee Duitse meiden te zijn waar we in Bundaberg al mee hadden samengewerkt tijdens het zuchinni plukken. We hadden ze al weken niet meer gezien maar ze bleken dus met dezelfde bus omhoog te reizen als Ger. We besloten samen met de meiden een hostel te boeken in Cairns. Het hostel was goedkoop, maar zag er fantastisch uit! Grote slaapkamer, eigen badkamer, groot balkon en airconditioning. Zwembad, discotheek en fitnessruimte, alles zat er bij in! Na al die gevangenis omstandigheden in Bundaberg leek dit wel een paradijs. Diezelfde avond maar even een paar biertjes gedronken met de Duitse meiden, maar niet te laat want de volgende dag zouden we naar het Great Barrier Reef gaan! Eigenlijk wilden we eerst nog wel een dag de stad bekijken, maar volgens het informatiecentrum waren de weersomstandigheden zo goed dat we zo snel mogelijk naar het Reef moesten gaan. In Cairns begint het regenseizoen er namelijk aan te komen en als het regent word het water troebel.

De volgende ochtend moesten we om 7:30 in de haven zijn om met een grote catamaran naar het reef te varen. Om 7:35 vertrokken we uit ons appartement, sprintte op onze slippers naar de haven en zagen daar dat de boot nog niet vertrokken was, phuuww! Eenmaal aan boord werd me direct aangeraden om twee pilletjes te nemen om niet zeeziek te worden. Normaal houd ik niet zo van pilletjes, maar na al dat walvis zoeken in Sydney leek het me wel verstandig om deze aan te nemen. Op de boot werd ons van alles vertelt over het Reef. Hoe het ontstaan is en dat er wel 1500 verschillende vissen rondzwemmen. Dus na al die verhalen waren we erg benieuwd hoe het er in het echt uit zou zien. Na ongeveer een uurtje varen kwamen we dan eindelijk aan bij het wereldberoemde Great Barrier Reef. Iedereen kreeg een wetsuit, flippers en een duikbril met snorkel om het reef goed te kunnen bekijken en dook het water in. Wat direct opviel was dat het water helemaal niet diep was. Op sommige plekken moest je zelfs oppassen dat je niet op het koraal ging staan. Hierdoor kun je het koraal en de vissen van erg dichtbij bekijken. Het Koraal was niet zo gekleurd als ze op de plaatjes voor doen, maar de vissen waren wel prachtig. Kleine blauwe visjes die haast licht lijken te geven en grote gekleurde vissen met een papagaaien snavel. De vissen waren helemaal niet bang voor de rondzwemmende mensen. Misschien omdat er elke keer mensen komen duiken of omdat de vissen toch veel sneller zijn in het water. Elk stuk Rif is weer anders dan het vorige dus Ger, Daniek en ik riepen elkaar regelmatig om weer iets moois of aparts aan te wijzen. Op een gegeven moment zag Daniek zelfs een zeeschildpad. Een prachtig beest dat heel relax door het water lijkt te zweven. Ook de zeeschildpad was totaal niet bang voor mensen en ik heb nog een stuk met hem mee kunnen zwemmen en zelfs zijn schild aan kunnen raken. Het was net alsof je midden in de film "Finding nemo" zat. Vijf minuten later riep Daniek ons alweer om iets te laten zien maar dit keer was het geen schildpad, maar een echte Haai!! De begeleiders op de boot vertelde al dat je ze af en toe ziet, maar erg vaak gebeurd het niet. Eerst even snel gekeken hoe groot de haai was natuurlijk.. gelukkig hij was maar 2 meter. Van te voren had ik gedacht dat ik er snel vandoor zou zwemmen, maar toen we hem zagen leek het toch niet zo'n agressief beest. Al snel verdween hij weer ergens tussen het Rif, dus besloten we er achteraan te zwemmen. Na een lange achtervolging door het rif besloten we maar weer terug te gaan naar de boot om niet te ver af te dwalen.
Na een uurtje snorkelen waren we aan de beurt om te gaan duiken. Die irritante snorkel af en het echte duiken kon gaan beginnen. Zware tank op de rug, bril op, slang in de mond en het water in. We waren met een groep van vijf duikers waaronder een instructeur, de instructeur ging voorop en wij doken erachter aan. Met de groep zijn we naar de wat diepere delen van het Reef gezwommen om daar een kijkje te nemen. Het Rif is daar niet veel anders maar je kunt met zo'n zuurstoffles natuurlijk wel veel langer onder water blijven om alles eens rustig te bekijken. Na het duiken zijn we met de boot nog naar een ander deel van het Reef gevaren om daar nog een tijd te gaan snorkelen. Daar hebben Ger en ik nog wat grote schelpen onderzocht. Je mag eigenlijk niks aanraken in het Reef, maar voor Ger en mij was de verleiding toch te groot. We hadden namelijk een grote lichtgevende schelp gevonden die zichzelf dichtklemde zo gauw als je hem aanraakte. Dan moet je hem natuurlijk wel even een paar keer aanraken..

Na een lange dag snorkelen en duiken kwamen we vermoeid weer terug in ons apartement en zouden eigenlijk naar bed moeten maar zijn we na lang wikken en wegen toch maar weer gaan stappen.