From bucketboy to bucketmen

Dit is bepe koala, het is nu 2 uur smiddags en ik ben net wakker geworden in Cairns. Nou moet ik nog steeds mijn verhaal vertellen over mijn werk en hoe ik hier ben gekomen.

Het begint allemaal als Daniek en Rob voor de tweede keer werk krijgen en ik nog steeds geen werk heb. Nou maakt mij dit niet zo heel veel uit want ik kan nog lekker stappen of heerlijk uitslapen. Ook zijn de mensen in het hostel niet verkeerd en is het prima uit te houden zonder Rob en Daniek. Tot op een woensdag toen Rob thuis kwam met het goeie nieuws: Ger, jij hebt werk!! Ik dacht prima zolang het maar geen picking is. Nee zei Rob veel beter jij wordt bucket boy op een farm. Klinkt nog steeds niet zo makkelijk als onze flowerboy maar werk is werk. Dus ik naar de receptie om te kijken hoe dit nou zit en ja hoor, ik zou vrijdag kunnen beginnen.
Donderdag 19:00: de lijst komt aan het prikbord te hangen en en en Yes mijn naam staat onder alli buckets. Maar wat is dit, achter mijn naam staad day off strart on Monday. Wat dag vrij ik heb nog niet eens een dag gewerkt.
Vrijdag 09:00: (ja ik was vroeg op): Ik met een hellige kop naar de receptie, voor dat ik iets kon zeggen begon the fat lady haar excuus al weer te schreeuwen: Er was een foutje gemaakt je begint op maandag. Maar ik ben nu druk bezig dus zou je de deur willen sluiten als je naar buiten gaat. En voor dat ik een word had kunnen zeggen stond ik al weer buiten op de stoep. Oke wachten tot Maandag dan maar.
Zondag 19:00: de lijst komt weer aan het prikbord en weer staat er mij een verrassing te wachten: day off start on Friday WTF!!!!
Maandag 09:00: Weer naar de receptie en het gesprek liep vervolgens zo: Eugene (baas van het hostel) deed open. Ger: waarom heb ik geen werk terwijl mij dit elke keer beloofd wordt. Eugene: Hier wordt niks beloofd en snap jij het system dan niet. Ger: Nee blijkbaar niet. Eugene: Nou luister dan een keer goed. Als het regent wat gebeurt er dan? Ger met zwaar geiriteerde blik: dan groeien ze sneller. Eugene: heel goed garardus (hij kon mijn naam niet eens normaal uitspreken). En met volle maan wat gebeurt er dan Garardus. Ger: dan groeien ze sneller maar dit weet ik allemaal al! Eugene waarom stel jij dan van die domme vragen? Ik dacht bij me zelf oke dit heeft helemaal geen zin. Met een diepe zucht en een chargerijnige “never mind” liep ik weg. Geen beginnen aan dacht ik.
Dinsdag 19:00: nu had ik geen eens zin meer om klaar te staan voor de lijst, dus ik bleef gewoon zitten. En daar kwam de fat lady aan, ze keek mij aan met een big smile en met een blik van zie je wel. Nou ik ga dan toch maar even kijken en ja hoor ik had werk morgen. Nou dan gaat het eindelijk gebeuren Bepe the koala gaat werken!
Woensdag 04:30: Wekker gaat, eerste echte werkdag. Brood smeren en nee niet zo maf als Daniek en Rob met hun 12 boterhammen. Wat fruit mee en hup de bus in! Nou daar zat iedereen vet moe en muf dus ik dacht ach ik sluit ook maar even me ogen. En direct krijg ik een klap op me schouder en kijk ik kijk verbaast op. Op de bank naast mij zat een woest gespierde kerel. “Keep your eyes open mate, you can rest when you are dead! Simon is the name”. Ik nog steeds verbaasd: “Ger is the name”. “Ge what kind off name is that?” “Just call me G” zei ik. hij bleek van Engeland te komen dus dat was makkelijker.
Aangekomen op de farm stond mijn baas Ali ons op te wachten. Forms please, mijn eerste gedachte was: onee het is weer een kut baas. Ik zat net wat om me heen te kijken om te zien wat er allemaal moest gebeuren. En toen werd er al weer op mijn schouder getikt. Het was Simon “come on walk with me GE”. Hij gaf me een snelle uitleg en begon te lopen. Het is allemaal heel simple. Ik moet door het pad heen lopen en zodra ik een emmer met tomaten tegen kom moet ik “bucket” schreeuwen. Vervolgens stopt dan iedereen en til je de bucket op en geef je hem door aan de persoon links van je. Vervolgens zet de persoon in de eerste rij de buckets op de grond. Dit doe je met 4 man, vervolgens volgt er een andere groep van 8 man op de trekker, deze rijd door de grote paden om de buckets uit de eerste rij op te halen en in grote bins te doen.
Na 1 dag op de trekker en 1 dag op het veld lopen, had Ali mijn plek bepaald. Ik mocht in het veld lopen ik was een snelle en harde werker. Nu waren er dus twee vaste groepen eentje van 8 “trekker groep” en eentje van 4 “veld groep”.
Ik zat dus in de veld groep samen met Simon een Engelse, Stefan een Duitser en Takuya een Japanner. Na een 2 weken samen werken begin je aardig op elkaar in te werken. Op een gegeven moment gingen we zo snel dat we de buckets naar elkaar toe gooiden. Na 3 weken met elkaar te werken ga je elkaar bijnamen geven. Takuya had als eerste een bijnaam, deze werd “The bullet” omdat hij zo snel werkte dat hij zelfs ging rennen door de lijnen en omdat hij super klein is. Toen was de Duitser Stefan aan de beurt. Deze kwam vrij snel omdat hij twee meiden tegelijkertijd probeerde te zoenen hierdoor kreeg hij de naam “the German pimp”. Simon ja deze engels man houd van duitse vrouwen en verslindt ze dan ook bij bosjes. En omdat wij groter als hem waren werd het Shorty the germanator. Nu blijf ik helaas nog over maar omdat mijn bijnaam al Bepe is of Big G. duurde het even voor ik een bijnaam kreeg.
Maar na zo’n 5 weken werken kwam Ali naar ons toe en wij waren nu op een punt gekomen dat wij veel sneller waren dan de groep van acht. Hij zei deze dag de legendariese worden:

Guys you started ass bucket boys but you have become bucket men. The guys on the tractor are still boys you are the ELITE.

Ja ja zelfs voor zo simpel werk klinkt dit echt heel goed en het was dus ook een beste eer om dit van ali te horen.

Maar mijn bijnaam kwam in mijn enerlaaste week. Het was een warme en benauwde dag. Het had de hele avond geregent en we werkte dus op onze bloodte voeten want je stond tot net onder je knieen in het water. Nou begon de zon te schijnen om 9 en werd het dus een zware dag. Nou zijn de buckets normaal 12 tot 15 kilo Maar omdat het had geregent wogen de buckets zo’n 18 kilo. Ook wisten wij nog niet dat we de pech zouden hebben dat deze dag de drukste dag ooit zou worden . normaal zijn er zo’n 2500 bucket’s, deze dag waren er 6700 buckets, en geloof mij maar. Als je dat allemaal getilt hebt ben je kapot. Op drie vierde deel zag ik een tak onder water niet en viel ik vol voorover op mijn knieen. Van al dat getil en gejok door het water wordt je ook echt heel moe en het was dan ook een uitdaging geworden om op te staan. Halverwege de tocht omhoog zei ik zeiknat en zeer moe “ik trek dit meer, schiet mij maar lek” Waarop Simon zei: “Ah cry me a river princess” en mijn bijnaam was geboren princes.

Na 5 weken werken vond ik het wel genoeg geweest en omdat Rob en Daniek mij elke dag belde heb ik maar besloten om de bus te pakken en naar cairns te gaan. Nog even een goeie avond lopen feesten met al mijn vrienden daar en toen mijn bus geboekt. Woensdag avond om 5 over 11. Toen de avond aanbrak zijn we met 21 man nog even een pilsje gaan drinken en toen met z’n allen op de bus gewacht. Daar kwam de bus, snel de laaste knuffels en kussen en de bus in. Als ik naar buiten kijk zie ik verschillende mensen huilen. Dit raakte mij wel en ik had dan ook gemengde gevoelens over het vertrekken. Als je namelijk lang samen met elkaar in de zelfde shit zit, bouw je een hele sterke band op. Zij waren mijn 2e family. Als je ook klaar was met werken ging je niet naar het hostel maar je ging naar huis. Als ik dit ook type mis ik bundaburg ook best wel ik heb er mooie dingen beleefd. En veel nieuwe vrienden gemaakt.

Ik heb dus 21 uur alleen in de bus gezeten naar cairns. Nu vraag je jezelf af als bepe zo lang alleen in bus zit waar zijn Daniek en Rob dan. Zij zijn 2 weken eerder vertrokken als mij. Wij zouden elkaar weer ontmoeten in cairns! Het is nu 4 uur smiddags en IK ben in Cairns