The Flowerboy

Nadat we waren gestopt bij de zuchinifarm had ik The Fat Lady van de receptie verteld dat ik(daniek) niet al te zwaar werk kon doen, zij vroeg of ik goed engels spreek, “afcourse“. Nadat ik 1 dag werkloos ben geweest zag ik op de stanbylist dat ik een nieuwe baan had: flower bunching. Het was een nieuwe farm op de standbylist, waar ik alleen werkte. Er was niemand in het hostel die wist wat voor werk het was, maar het klonk goed. Aangezien ik hier alleen werkte (geen beppe of robbie) hoopte ik dat je daar niet zo veel hoeft te praten. De volgende dag wordt de werkbus weer volgegooit met suffe slaperige backpackers. De busschaffeur van het hostel roept elke farm op die kan in stappen in de bus en aan het eind zegt hij dan op een nichterige manier: “flowerboy get in the car“. Na een kwartier rijden op de farm aangekomen, (45min. te vroeg) ben ik gaan rond kijken of ik iemand zag. Na een kwartier rondgelopen te hebben op de farm kwam de baas (Dennis) er aan lopen en heb ik me voorgesteld, als ik zeg dat ik uit Nederland kom word hij helemaal blij. Nederland is het land van de bloemen en hij verteld dat hij een nieuwe machine krijgt die het werk sneller en makkelijker maakt. Die machine komt uit Nederland die word daar veel gebuikt voor de tulpen. De bloembollen die hij nu heeft komen uit Nederland, hij zegt dat daar de beste bollen vandaan komen. Hij zegt dat ik goed Engels spreek en dat het goed is om te proberen, en hij vind elke keer weer grapig als ik er weer niet uitkom. Nadat ik met hem de farm heb bekeken gingen we het land op om bloemen (gladiolen) te plukken. Hij verteld me hoe ik die moet plukken: kijken of je de kleur ziet en dan op 1 meter hoogte uit de grond trekken. Als je een hele tros hebt geplukt dan zet je ze in bakken op de auto. Die daarna naar de schuur gaan om daar verder verwerkt te worden. Daar kan ik met een Canadese vrouw die getrouwd is met een Australier, en een Indonesische vrouw de bollen af knippen en de onderste bladeren eraf snijden, op lengte sorteren en bij bosjes van 10 in de koelcel zetten om aan de eind van de dag op transport te zetten naar Sydney of Melbourne. Dit heb ik de 2,5 weken kunnen doen, daarna was er 1 week niet zo veel te plukken en moest ik die week meer boeren werk doen. Zoals de boer zei: er is altijd wat te doen op de boerderij. In die week ben ik wezen bomen planten, bollen pellen, water leidingen leggen, oude velden schoon maken, enz. Rondom de farm zijn alleen maar suikerriet velden, als ik daar iets over vraag gaan we direct naar een veld waar ze die aan oogsten zijn. Dennis verteld dat het nog maar een paar dagen gebeurd en dat daarna het seisoen voorbij is en dat dan de 1ste en waarschijnlijk ook de laatse keer is dat ik dit ga zien.
Omdat de baas goed voor mij is wil ook goed zijn voor de baas. Ik wil niet stil staan, probeer snel te lopen, is de pauze voorbij dan begin ik direct weer, maar goed zo dacht hij er anders over: “chil out, don’t run, take at least a half our break, take a watermelon, is it not to hard work?, drink something. If it is to hot, turn on the ventilation”. Oke dit vind ik dus prima voor me kaar, ik mag gewoon niet te hard werken.
Na het werk terug gekomen in het hostel heb zie ik al de andere werkende mensen uitgeput buiten zitten die zien mij dan aangelopen met een grijs op m’n face. Ze zijn allemaal jaloers op mijn baantje, dat vind ik natuurlijk prachtig. Ze vragen ook elke dag weer wanneer ik stop en als ik aan het eind niet een goed woordje voor ze kan doen zodat hun daar naar mij kunnen werken. Tja als ik daar aan begin kan ik wel voor 100 mensen een goed woordje doen. De vrouwen vragen elke dag aan mij waar die bloemen blijven, de volgende dag bring ik direct een paar bossen mee om ze aan de mooiste vrouwtjes te geven.
Na er 3,5 weken te hebben gewerkt wou ik nog wel langer werken bij deze pracht baan maar we hebben niet zoveel tijd meer om de rest van het land te zien dus moest ik stoppen, als afscheids cadeau gaf Dennis mij een bundaberg-rum dit was zeer bekend en ik had het nog niet gehad, dat moest ik maar een proberen.