Op naar het warme noorden!

Hier komt dan eindelijk het 2e verslag van onze reis. Ik heb hem net ook al helemaal getypt maar toen ging er iets mis met de computer dus begin ik maar gewoon weer overnieuw: @#%^%$^!!!

We zitten nu in Brisbane. Brisbane ligt een dikke 1000km boven Sydney. Ik zit in een overdekt shoppingcentre achter de computer en Ger en Daniek zijn wat voor het busje aan het regelen. Er komt namelijk nog heel wat kijken bij zo'n busje. Ik heb net met Ger samen de twee benodigde verzekeringen geregeld (die van de vorige eigenaar liep namelijk vandaag af). Ondertussen zijn Ger en Daniek de bus nu officieel op onze naam aan het zetten. Gelukkig hebben we in de tussentijd hebben we al wel heel wat over onze bus geleerd. Ger heeft bijvoorbeeld geleerd dat je de handrem eraf moet halen als je gaat rijden. Na een kwartiertje rijden begon de bus namelijk behoorlijk te stinken. We dachten dat er misschien iets mis was dus wilden we naar een garage toe rijden. Toen Ger de handrem er op wilde zetten zag hij dat die nog steeds aangetrokken stond. Toch niet naar een garage dus.. Ook hebben we maar even nieuwe olie gekocht bij een tankstation, zodat de bus de volgende keer geen echte problemen zou hebben. Maar waar stoppen we die olie eigenlijk in?? We wisten tot dan toe namelijk nog niet waar we de motor konden bekijken. Gelukkig heeft een vrouw van het benzinestation ons geholpen. Ja een vrouw heeft ons 3 kerels van alles uit moeten leggen over de bus. Ze trok onze stoelen voorin de bus omhoog en daar kwam de motor al tevoorschijn. Wij waren meer een motorkap gewend, maar dit kan dus blijkbaar ook. Hier kun je het oliepeil meten, de olie bijvullen, hier de koelvloeistof, de ruitenwisser vloeistof, de remvloeistof. "Oke mevrouw, bedankt mevrouw!"

Maargoed voordat ik verder afdwaal zal ik verder gaan waar we gebleven waren. De vorige keer zouden Daniek en ik nog een keer walvissen gaan kijken. We zouden het busje ophalen en naar de blue mountains rijden:

Vol goede moed zijn Daniek en ik de volgende dag weer op de boot gestapt om dit keer eindelijk walvissen te gaan bekijken. Dit keer zijn we nog veel verder uit de kust gevaren dan de vorige keer. Je kon de wolkenkrabbers van Sydney al bijna niet meer zien. Er waren nog meer en grotere golven, nog meer zeezieke mensen en net zoveel walvissen als de vorige keer: 0! Ik was weer een van de zeezieke mensen en de terugreis leek wel een dag te duren. Gelukkig heeft Daniek zich nog wel goed vermaakt. Hij vond het prachtig om al de mensen over boord te zien hangen en had zelf natuurlijk nergens last van. Wel hebben we nog een paar dolfijnen gezien. Ik kan je vertellen als je zeeziek bent kunnen die beesten je gestolen worden..

De volgende dag zijn we op de trein gestapt om ons busje op te halen. Het geld hadden we ondertussen al via de bank overgemaakt en we hadden afgesproken op een bepaald station in Sydney. Halverwege kwamen we er achter dat we (lees: Ger) het paspoort van de eigenaar van het busje waren vergeten. We hadden namelijk van paspoort geruild om de deal te sluiten. Gelukkig deden ze niet moeilijk en konden we het busje gewoon meenmemen en later het paspoort bij het centraal station terug geven.

De eerste kilometers waren erg verwarrend met al die linksrijdende mensen dus we zaten alle drie in opperste concentratie het verkeer in de gaten te houden. "DAAR HEEN!, nee DAAR moet je afslaan, PAS OP meer naar rechts" Het eerste kwartier ging het goed. Totdat we in het echte centrum van Sydney kwamen.
Daar sloegen we op de verkeerde plek rechts af en kwamen op een raar kruispunt. Er waren namelijk geen stoplichten voor ons, maar wel voor de andere richtingen en we konden nergens heen rijden want tegenover ons stonden alleen maar banen met auto's die onze kant op kwamen. OH kut! Dit is een eenrichtingsweg! Naja dan maar een stuk spookrijden. Een paar auto's ontwijken nog twee keer rechts afslaan waar het eigenlijk niet mocht en toen waren we in de parkeergarage waar we moesten zijn. phuuuw!

We zijn nog even naar ons hostel gegaan en hebben daar alvast een mooie kamer gehuurd voor de week van oud en nieuw. We moesten wel even een praatje met de baas maken om het voor elkaar te krijgen. Hij had namelijk maar een paar kamers beschikbaar tijdens oud en nieuw en hij bepaalde wie er in kwam. Gelukkig hadden we (vooral Ger) goede connecties opgebouwd met het nederlandse personeel daar en was het snel geregeld. Daarna hebben we nog even een australies nummer voor ons 3'en geregeld en hebben de bus gepakt. Op naar de blue mountains!

Na ongeveer twee uur rijden waren we bij de blue mountains. Daar zijn we op zoek gegaan naar 'The Three Sisters'. Een groep van 3 rotsen die voor de aboriginals een speciale religieuze betekenis heeft. Na een kwartiertje rijden in de bergen hadden we het gevonden. Een prachtig uitzicht over de Blue Mountains met links de bekende 3 Sisters. (zie de foto's) Na een half uurtje rondlopen hielden we het voor gezien want het begon al aardig koud te worden daar in de bergen. We zijn toen naar een camping gegaan en hebben daar overnacht. Ijskoud was het daar 's nachts. Ik sliep boven in de verhoging van het busje en heb het nog nooit zo koud gehad. Ik dacht: "ben ik hier nou voor naar Australie gekomen". Gelukkig dachten Ger en Daniek er de volgende ochtend hetzelfde over: Zon willen we zien! We zijn dus ook geen dag langer op de camping gebleven en maar direct naar het Noorden vertrokken.

In de blue mountains hebben we de bus al aardig kunnen testen want het was een behoorlijk steile route. Langs de kant stond het dan ook vol van de waarschuwingsborden: Next 10 km Kangaroos crossing, Koala's crossing. Scherpe bocht REDUCE SPEED, steile afdaling REDUCE SPEED. De eerste kangaroos hebben we dan ook langs de weg gezien. Meestal nauwelijks herkenbaar omdat ze aan flarden waren gereden, maar af en toe ook een levende. Ook lagen er veel auto wrakken langs de weg van mensen die blijkbaar een waarschuwigsbord hadden gemist.

Die middag hebben we Ger kaal geschoren. Of beter gezegd: geprobeerd Ger kaal te scheren. Na een kwartiertje scheren hield het scheerapparaat namelijk op. De batterij was leeg dus zat Ger een uur later met een half kaal geschoren kapsel in de bus. Als je aan de ene kant van Ger zat zag je de oude Ger met lang haar. Aan de andere kant de 'nieuwe' kale Ger. We hebben meerdere mensen Ger met open ogen zien aanstaren of verschrikt zien wegkijken.

Omdat we in de eerste week al veel te veel geld hadden uitgegeven besloten we wat rustiger aan te doen met het geld. We zijn naar de plaatselijke supermarkt gegaan en hebben daar het goedkoopste voedsel gehaald wat er te krijgen was. De komende dagen werd het veel reizen en bonen eten uit blik.


(De batterij van mijn camera is op dus meer foto's kan ik er helaas nog niet opzetten! Stroom kom je als backpacker maar weinig tegen dus..)